Intégrate 2.0: O Itinerario Personalizado de Inserción de Intégra...

Intégrate 2.0: O Itinerario Personalizado de Inserción de Intégra...: O IPI  de Intégrate 2.0 SERVIZOS DE ORIENTACIÓN / ASESORAMENTO NOS ITINERARIOS. Na sociedade a figura do persoa orientadora compre u...


Eiquí queda o noso último traballo en Equipo!!!!

Reflexión individual do Módulo 3 de Souto André

Reflexión individual do Módulo 3.

Souto André

Tema 11: O traballo da Orientación Laboral I. Intermediación Laboral

No ámbito laboral as veces é moi complexo xestionar os factores que dificultan o acceso ao emprego, por iso é fundamental orientar e informar as persoas usuarias que acuden aos nosos servizos sobre os recursos disponibles para mellorar a súa empregabilidade.

Por iso, os modelos de intervención en Orientación Laboral deben funcionar como guías de carácter flexible e complementario adaptándose as necesidades de cada momento. Polo que é imprescindible unha elaboración de pautas ou metodoloxías para ditas intervencións que claro está son heteroxéneas e peculiares segundo o contexto sociocultural que acompaña ao proceso de de buscar emprego.

Existen novas tendencias como sabemos, e a utilización da informática e das novas tecnoloxías e fundamental na Orientación Laboral, aínda así, debemos seguir basándoa en certos principios; A individualización, a flexibilidade e a busca da autonomía.

A finalidade é favorecer o acceso ao emprego, sobre todo polo queno meu caso se refire, o acceso ao emprego a persoas vulnerables. Para acompañarlles a traspasar os ámbitos de exclusión ou precariedade e que poidan alcanzar deste xeito a plena integración na sociedade.

Como persoal técnico de orientación laboral coñecer as difilcultades, obstáculos, capacidades e oportunidades das persoas coas que traballamosé moi necesario para desenvolver o deseño de proxectos e obxectivos laboráis en equipo e mellorar e favorecer o acceso ao emprego e alcanzar a inserción laboral.

É fundamental realizar dende os Servizos de Orientación diagnósticos iniciais eficaces e coñecera a situación de partida de cada persoa para orientar ditas intervencións en función das necesidades reais.

Tema 12: O traballo da Orientación Laboral I. Itinerarios de Inserción

Polo que se refire ao deseño dos Itinerarios personalizados de Inserción e básico ter en conta as características das persoas demandates. Establecer actividades e un compromiso de realización e facer constatemente supervisión e avaliación. No meu caso, ao traballar con persoas con discapacidades ou incapacidades laboráis as veces os Itinerarios Personalizados de Inserción, convírtense na realidade cotiá de traballo non na realidade formal do Servizo de Orientación.

Ahora ben o concepto IPI actualmente ten outras connotacións asociadas por norma xeral a itinerarios formativos que moitas veces fan que as oportunidades que ofrece o sistema para a poboación desempregada se convirtan na creación estructurada de parásitos do mesmo sistema.

Podemos polo tanto definir o IPI formalmente como: A realización e seguemento duhna secuencia de accións, destinadas a mellorar a empregabilidade das persoas demandantes de emprego inscritas como desempregadas. En Galicia, o órgano administrativo competente na materia é a Dirección Xeral de Formación e Colocación, dependente da Consellería de Traballo e Benestar. Presta un servizo de apoio na busca de emprego ás persoas demandantes remitidas ben directamente dende o o propio Servizo Público de Emprego de Galicia, ou ben dende as súas Entidades Colaboradoras.

A continuación amosamos un cadro explicativo, que forma parte do material que recibimos nos  apuntes, de como realizar un IPI.

Tema 13; O traballo de Orientación Laboral III. Procesos individuais de orientación e axuda na toma de decisión

O coñecemento das novas ferramentas informáticas por norma xeral son moi complexas de traballar co colectivo. Xa que acontece que acaban sendo excluídas do Sistema educativo, pero é certo que unha vez comezan a entendelas disfrutan aprendendo. Por iso debería ser algo que dende os sistemas orientación deberíamos ter moi en conta a importancia e a vantaxes que le podemos sacar para que saiban adicalas a busca de emprego

Unha vez adentrados no mundo das novas tecnoloxías e moi interesante traballar coas persoas as técnicas axeitadas para realizar e enfrentarse as entrevistas. Por iso temos que aplicar técnicas para saber coñecerse e analizarse persoalmente para saber definir os obxectivos laborais e diferenciarse das demais persoas. Coñecer ao mesmo tempo o mercado laboral ao que se quere accedecer.

As veces ao estar sen traballo o desbordamento de emocións, de sentimentos convirte a busca de emprego nun caos por iso temos que saber explicar a importancia de elaborar o plan de acción a seguir no “traballo” de buscar emprego. Para desenvoñver e deseñar e/ou reelaborar diferentes Currículums Vitae e Cartas de presentación acordes aos memos. Mais non soamentes iso, tamén a:

- Desenvolver diferentes Roll playing de Entrevistas de Traballo e/ou Probas de selección.

- Preparación das regras de comunicación verbal e non verbal.

- Definir o seu proxecto profesional cara onde queren comezar a busca de emprego. No que terán que ser quen de definir os seus intereses, acordes claro está, as súas necesidades e valores para ser quen de realizar diferentes Currículum Vitae.

- Creación e realización de diferentes Currículum Vitae e Cartas de presentación acordes aos mesmos, onde persoalmente considero que se queremos un CV formal e sinxelo debemos apostar polo CV Europeo.

Por outra banda, a construcción da Marca Persoal ou o Marketing persoal serven para acadar e ser quen de destacar frente ao resto de persoas competidoras e reforzar o valor como profesional. Polo tanto, é fundamental aprender a saber que pegada deixamos nas demais persoas, do que creen que podemos aportarlles e esta distinción é fndamental.

Debemos aprenderlles polo tanto: diferenciarse das demais persoas, ser visibles para as empresas e a nova clientela, posicionarse como persoas expertas e relevantes no seu campo profesional, pasar a ser a "demanda" en vez da "oferta". A "identificar e comunicar aquilo que lles fai destacar, ser relevantes, diferentes e visibles nunha contorna homoxénea, competitiva e cambiante". É dicir, a identificar os seus valores principais, e como comunicalos de tal xeito que se diferencien do resto da xente. A idea é xestionar a súa"imaxen" como se fose unha"marca".

Por iso convírtese en obxectivos fundamentais: 

- Determinar o rumbo que queren tomar para desenvolver a súa marca persoal, polo que deben; detectar cales son as súas "palancas" e dicir as súas fortaleza e habilidades.

- Determinar os seus obxectivos profesionais; en que sector ou sectores queren traballar, se prefiren ser persoas emprendedoras ou non, as empresas nas que lles gustaría traballar.

- Definir unha profesión que lles diferencie do resto, especializándose. "Inventando" unha profesión con tres apelidos que especifique exactamente o que fan. 

- Construir a Marca Persoal 2.0 implica estar presente en distintos medios;

Redes Sociais: o ideal é ter presencia en Twitter e en Linkedin

• Twitter: é unha ferramenta execelente para posicionarse e cosolidarse como persoas líderes (conseguir seguidores "followers") e expoñerse as empresas.
• Linkedin: é perfecto para construir o perfil profesional. É como o Google dos e das profesionais. Cando unha empresa busca profesionais Linkedin é a súa referencia e senon están en Linkedinlimitan as súas posibilidades.

Eventos (charlas, coferencias...): Son un sitio magnifico para gañar exposición fronte a outros profesionais e empresas, consolidando a reputación e entablando novas relacións con outras persoas profesionais dos sectores que lle interesan. Poden dende gravarse en video, sacar fotos do enevnto e compartir despois nas súas redes sociais para amosar os seus coñecementos.

Blog: os Blogs estánse consolidando como plataformas da Marca Persoal. Un Blog dalles autoridade e permítelles crear contido único e relevante para o público ao que se dirixen. E polo tanto unha ferramenta excelente para atopar traballo xa que vale máis que calque CV xa que amosa os coñecementos que se teñen.

Publicacións: Tanto de libros como de vídeos, aumenta os indicadores de credibilidade e liderato como profesinais.

- Facer "Networking", ou o que é o mesmo ampliar a rede de contatos para acadar máis oportunidades de traballo. Pódese facer en Eventos, conferencias, charlas, ou a través das Redes Sociais, por exemplo; buscandoprofesionais afins en Linkedin facendo un listado de empresas onde lles gustaría traballar, busca das persoas profesionais que traballan nesas empresas constactando en elas e/ou mandándolles un correo-e, creando en mantendo as relacións, buscando a creación de oportunidades.

Asemade, como deixou moi claro no Obradoiro realizado por Mª Luisa Padilla Lorenzo, coñecer o desenvolvemento das nosas competencias é básico. Por iso temos que facer unha reflexión sobor; a nosa Conciencia a nosa Autocreencia é dicir o nivel de autoestima que temos e da nosa confianza. A semade, temos que ter responsabilidade, ou o que é o mesmo o conxunto dun compromiso coa vontade de cumplilo e ensiñarlles a facelo as persoas coas que traballamos a cotío.

Unha vez feita esta reflexión temos que que ver se o obxectivo é asumible. En caso de que non o sexa teríamos que repensalo pero pola contra se fora asumible; Adiante!! non hai nada que perder

As competencias nas que centrou o seu Obradoiro foron oito:

1. Comunicación
2. Cordialidade
3. Control emocional
4. Autoestima
5. Traballo en equipo
6. Orde e normas
7. Iniciativa
8. Liderato

Estas oito competencias están estreitamente relacionadas entre sí, onde a educación e a empatía son actitudes ou valores básicos nas oito competencias.

Mª Luisa Padilla Lorenzo, ao meu parecer unha comunicadora fantástica, enfatizaba moito durante o Obradoiro que todas e cada unha das competencias poden aprenderse, soamentes necesitamos reforzalas por medio de técnicas e estratexias. Canto máis as practiquemos mellor e máis reforzadas as teremos.

Tema 14: O traballo da OrientaciónLaboral  IV. O análise de perfís profesionais e prospección de emprego

Polo que se refire a este tema foi moi interesante coñecer e actualizarse para ser capaces de identificar as ferramentas e técnicas utilizadas polo persoal orientador para ser capaces de formar as persoas usuarias na súa labor da busca activa de emprego. 

Por outra banda, considerei escaso  o tempo que poidemos adeicarlle aos aspectos clave que debemos ser quen de considerar como profesionais no importante e necesario que que é a prospección de empresas. 

Facendo un pequeno resumo, sería interesante, en primeriro lugar, obter información do tecido productivo do territorio na que temos pensado realizar dita prospección e detectar as necesidades de emprego e ser que de dar a coñecer os recursos e ou actividades de emprego.

Por outra banda, se se considera oportuno realizar programas, proxectos e actuacións para crear redes sociais e ser quen de crea sinerxias entre as empresas e as persoas desempregadas. Por iso é tan importante captar empresas colaboradoras e ofrecerlle asesoramento xa que así seríamos quen de conseguir unha mellora cualitativa na incorporación e favorecemento a incorporación laboral.

Para realizar a prospección empresarial sería interesante basarse nunhas bases orientativas posibilitando adaptcións se fora preciso. 

Fase Preparatoria, onde  delimítaríamos o perfil das persoas candidatas e os ámbitos de actuación. 

Fase de Planificación. Identifícando as empresas obxecto de prospección e as súas variables que dan resposta ao obxectivo da investigación.

Fase de traballo de campo. É dicir, a toma de contacto coas empresas para que coñenzan o obxecto da prospección e concretar a primeira visita. Preparar e desenvolver as visitas empresariais.

Fase de Avaliación e Seguimento. Mellorar o coñecemento da realidade empresarial. Recoller datos que nos permitan realizar unha análise e estudo global da situación, satisfacer necesidades de cada unha das empresas. E non esquecernos de realizar seguimento das actuacións  e facer sempre avaliación continua.

Tema 15: O traballo da Orientación Laboral V. Técnicas e ferramentas para o acceso ao autoemprego

Polo que se refire as técnicas e as ferramentas é algo fundamental no noso ámbito laboral e sería interesante chegar a un acordo. Ou alomenos iso é o que considero. Claro está, que somos moitas persoas e moi diversas pero tentar chegar a uns mínimos sería interesantexa que atopábamonos no momento ce concretar ideas.

Así mesmo, unhas das labores que debemos ter en conta na nosa experiencia laboral e fomentar o espírito emprendedor e potenciar, na medida do posible, actitudes positivas ante a cultura emprendedora.

É básico polo tanto o asesoramento para a elaboración do Plan de Empresa, a análise de factores crave de éxito de cada proxecto empresarial. Tamén a información sobre recursos existentes en materia de autoocupación, infraestruturas dispoñibles e transmisión de experiencias positivas empresariais, entre outras accións.

Para ofrecer un bó asesoramento é interesante coñecer:

• O Instituto Galego de Promoción Económica (IGAPE) é a axencia, adscrita á Consellería de
• Economía e Industria, para o desenvolvemento económico de Galicia.
• A Consellería de Traballo e Benestar (Cooperativismo e economía social, Sociedades Laborais)
• O Consello Galego de Cooperativas.
• A Oficina para persoas empregadoras. 

Tema 16: O traballo da Orientación Laboral VI. A elaboración do Plan de Empresa.

O primeiro e fundamental e o Estudio do Mercado e saber plantexar os obxectivos e as fases de preparación e elaboración.

Para iso o analise DAFO e as variables de Mercadotecnia (servizo, produción e distribución por exemplo), e ter moi claro extratexias e facer unha boa análise económica. e algo básico para aelaboración dun bo Plan de Empresa.

Como Persoal Orientador é interesante ter unha idea, polo menos, do que é un Plan de Empresa. E saber darlle unhas nocións para que poda ir madurando a idea e despois derivalo aos Servizos correspondentes.

Reflexión individual do Módulo 2 de Souto André

Reflexión individual do Módulo 2.

Souto André

A Orientación Laboral é algo que ao longo do tempo foi cambiando considerablemente, é dicir foise adaptando aos tempos. Entendémola como un proceso de axuda e de acompañamento ao longo da vida (laboral) no desenvolvemento das competencias persoais, sociais e claro está laborais na que constantemente promóvense cambios. Por iso, temos que ser quen de situar as persoas en situacións favorables para o emprego a favorecer o desenvolvemento competencial, e non esquezernos de preparar as persoas para as situacións de ser quen de manter os seus empregos ou de preparalos se for ao caso para as situacións de desemprego ou mesmamente para os cambios de profesións, e entre outras cousas, por exemplo, na toma de decisións.

Por outra banda é interesante saber as diferentes categorías que actúan nesta intervención; 

• Ter claro o Obxectivo profesional, é dicir, que coñezan o mercado laboral, que saiban definir os seus obxectivos, a súa dispoñinilidade xeográfica. 
• Que teñan claro o seu nivel de Profesionalidade de cara a realización do seu cv profesional, das súas competencias, do seu nivel de empregabilidae 
• E imprescindicble a súa Motivación, a confianza propia, ter claro as expectativas e un nivel considerable de autoestima, ou o que o mesmo un bo estado de animo 
• Son moi importantes os Recursos persoais, é dicir, a toma de decisións, habilidades sociais e de comunicación competencias persoais e de planificación, 
• E por último, é básico, as ferramentas utilizadas, as técnicas de procura de emprego, as vías de acceso para a Procura Activa de Emprego 

Por outra banda, a cultura coa que nos atopamos, constrúe os conceptos de xénero diferente. Por iso o persoal técnico de Intermediación laboral é necesario que nas nosas intervencións gocemos da perspectiva de xénero e cos asesoramentos das demandas sexan dende a igualdade para adaptalos ás ofertas. 

Por iso temos que ser quen de sensibilizar sobre a situación de desigualdade no ámbito empresarial non só das mulleres senon tamén das persoas con discapacidade, para ofrecer alternativas de información e autoaprendizaxe e mellorar así a práctica profesional nos procesos de asesoramento e definir as demandas de emprego das persoas. E por conseguinte, ser capaces de introducir o "maistreaning" na intermediación laboral e o empoderamento tanto das persoas.

Calquer iniciativa de intervención, debería ir precedida dun análisis da realidade necesitada de cambio. Xa que non todas son aplicables ou transferibles dunhas situacións a outras, e menos dunhas persoas a outras xa que, moitas veces necesitan ser adaptadas, por iso é necesario: 

• Mellorar espazos dende as necesidades das persoas con discapacidade 
• Búsca activa profesional en sectores ocupados tradicionalmente por homes 
• Facer visíbel o traballo realizado 
• Diversificación profesional na elección do emprego 
• Formación e cualificación en profesións concebidas tradicionalmente como de homes 
• Formación y profesionalización en profesións tradicionalmente consideradas de baixa ou escasa cualificación 
• Autoestima profesional 
• Acceso a postos de responsabilidade 

É destacábel mencionar que, do mesmo xeito que acontece con outros colectivos desfavorecidos, a exclusión das mulleres, resulta non soamentes pola omisión do que sucede, é dicir, falta de conciencia ou baixa concienciación respecto aos problemas por exemplo, senon tamén pola acción da sociedade respecto da situación que viven, debido á falta de intervención e/ou actuacións insuficientes. Mais ésta exclusión tamén se ve remarcada poas actitudes das propias mulleres respecto á sociedade, ou o que é o mesmo, acaban sendo elas mismas as que se autoexclúen, xa que asumen valores e situacións denominadas "machistas" que contribúen a súa discriminación. 

Por iso e fundamental saber que, a percepción humana das realidades determínaas xustamente a linguaxe. O cerebro constrúe tantas imaxes como as que pode describir a lingua, ou as linguas, que coñecemos e que fabulamos, co cal, se posuímos un vocabulario amplo percibiremos unha perspectiva máis dilatada, diversa e plural da realidade, que se posuímos un vocabulario empobrecido e escaso, xa que reducirá de xeito significativo a percepción do contorno. É dicir, que a linguaxe é un dos factores que afecta á construción do pensamento e permítenos describir e percibir a realidade, de tal xeito que, se algún elemento da realidade carece de nome desaparece de nosa mirada que observa e deixaría de existir. 

Podemos comprender e concretar sinxelamente entón, a importancia de deixar de utilizar na nosa comunicación unha linguaxe sexista, xa que, o seu uso, segue a apoiar ás agachadas a naturalización da desigualdade entre mulleres e homes. Onde os acontecementos sociais, as relacións humanas e a cultura, paralizarase e, seguiremos obstruíndo o noso pensamento.

Por iso, é imprescindíbel suprimir os límites opresores do noso pensamento para coa linguaxe e abrir novos espazos de reflexión. Agora ben, provocar estes cambios non depende soamente da vontade, senón que, precisamos dispoñer das ferramentas para que dende calquer ámbito de actuación, poidamos axustarnos ás normas e convencións que nos permitan transmitir mensaxes comprensíbels, e aplicar elementos que favorezan o seu uso integrador, plural, diverso e, especialmente non sesgado por razóns de sexo ou de xénero e que trate a información dende parámetros e medidas non discriminatorias.

É evidente, que ao longo destes últimos anos a perspectiva de xénero tornouse nun óvulo a hora de abordar os problemas de desenvolvemento, pobreza e desigualdade de oportunidades entre mulleres e homes, o cal, consideramos imprescindíbel para estender as fronteiras do noso pensamento na linguaxe. 

Co cal, para rematar cós estereotipos de xénero, é preciso erradicar o sexismo da linguaxe, ou, dito doutro xeito, é imprescindíbel cá lingua perciba a realidade actual, que está marcada pola saída das mulleres ao espazo público, aos espazos de toma de decisións, pola conquista de todos os dereitos humanos e da cidadanía que nos veñen dados por lei. Mesmamente, é imprescindíbel e vital que a lingua facilite a “normalización” dos varóns no ámbito doméstico, nos coidados, e nas súas emocións e afectos, a fin de facilitar unha transición cara unha sociedade máis plural, máis xusta e máis equilibrada.

Para facer un uso non sexista da linguaxe non hai fórmulas específicas, senón que, aos poucos, ímonos dar conta a través de claves, guías e protocolos, onde están os sesgos do noso pensamento e de como se volcan a través da linguaxe. Debido a estreita relación que existe entre linguaxe e pensamento, imos ir modificando a nosa linguaxe na medida en que sexamos conscientes e capaces de discernir có usamos incorrectamente, e cando fagamos o esforzo de realizar as modificacións pertinentes no xeito de expresarnos. Folga dicir, que deberíamos polo tanto, evitar perpetuar ata a saciedade os estereotipos lingüísticos. 

Xa para rematar, é imprescindíbel que teñamos ben presente que a lingua ou as linguas, non son discriminatorias, senón que, o que discrimina é o uso que facemos delas, e que é posíbel redactar textos respetuosos e democráticos se partimos da perspectiva de que queremos facelo e contamos cós recursos axeitados. 

Se dende calquer ámbito abrimos novos espazos de reflexión o redor do sexismo que existe na linguaxe e na comunicación humana, e potenciamos a utilización dunha linguaxe non sexista, tratando a información dende parámetros non discriminatorios nin invisibilizadores para as mulleres, erradicaremos os límites da linguaxe e ampliaremos os límites do noso pensamento. Xa que, se a linguaxe non nomea ás mulleres, claro está que non existen.

O que está claro e que temos que comprender non soamentes a importancia da nosa identidade de xenero, senon tamén da nosa identidade dixital profesional, polo que debemos empregar o máis a cotíoq ue poidamos utilizar todas as ferrmentas que están a nosa disposición hoxe en día emais non soamente iso senón tamén saber poñelos a disposición das persoas usuarias coas que traballamos.

O que tamén debemos ter en conta é que non todas as persoas están en disposición de poder poner en práctica e utilizar estas ferrmentas por iso debemos ser quen de adaptarnos como persoal orientador e deberemos coñecer e estar ao día na significatividade das competencias sociais, e emocionais tan en boga últimamente. E temos que ser quen de saber traballar as competencias emocionais coas persoas usuarias, Estas competencias emocionais pódense dividir en 5 habilididades, como por exemplo; Autoconciencia, Autorregulación, Motivación, Empatía e as Destrezas Sociais. 

E polo que se refire a competencia social é a capacidade para mantener boas relacións con outras persoas. O que implica dominar as habilidades sociais básicas, capacidad para la comunicación efectiva, respeto, actitudes prosociales, asertividad, etc. 

Por iso e xa para rematar ésta reflexión está claro que a Net é unha fonte inmensa de información, de sobre carga de información máis ben. Por iso e imprescidíbel saber deseñar estratexias para a busca da información que sexa o máis axeitada as nosas necesidades. Por iso é fundamental empregar ferramentas para conseguilo.

Esas ferrmentas é o que coñecemos como, curación de contidos, a cal permítenos "desinfoxicarnos" dese exceso de información dun xeito sistemático e sinxelo. Para evitar, deste xeito, a saturación do exceso de información que circula na Net, e que non ten porque ser verídica e/ou gozar de calidade.

A Curación de Contidos polo tanto, consiste en buscar, atopar e seleccionar os contidos e informacións que nos interesan. É dicir, filtrar os contidos da red para facilitarnos a búsca, e claro está, aforrar iempo, para despois poder distribuirlos ou compartirlos. Para curar contenidos e filtrar información é preciso ter un obxectivo claro e ben definido. Existen ferramentas distintas de presentar os resultados da curación de contidos, como por exemplo; Feedly, Scoopit,…

Deste xeito chegamos aoque sería a nosa Contorna Persoal de Aprendizaxe o Personal Learning Envirement (PLE), en inglés, podemos consideralo como un “sistema” para ser quen de xestionar “ao noso xeito” o noso propio proceso de aprendizaxe. É dicir, é un xeito de buscar os nosos propios obxectivos e intereses de aprendizaxe para facelo más doado, máis sinxelo ou máis persoal. Ao mesmo tempo, crea novos ámbitos e intercambios de comunicación.

O PLE podemos fundamentalo nas fontes de información que consultamos diariamente e como elas poden chegar a modificar as nosas propias reflexións, creenzas e/ou ideoloxías. Inclúe polo tanto dende a formación regrada, ata a non regrada e informal. O que está claro, é que, a Net hoxe en día é unha parte fundamental de todos e cada un

Invitacion en Innova de Souto André: Ventajas e inconvenientes del E-learning

Innova: Ventajas e inconvenientes del E-learning: En primer lugar, es necesario definir brevemente en que consiste el   E-learning   para poder comprenderlo de un modo más conciso y par...

La Curación de Contenidos de Souto André (Desinfoxicándome)

Internet es una fuente inmensa de información, de sobre carga de información más bien. La curación de contenidos, por lo tanto, nos permite "desinfoxicarnos" del exceso de información de una forma sistemática y sencilla. Y evitar, de este modo, la saturación del exceso de información que circula en Internet, y que no tiene porque ser verídica y/o gozar de calidad.

La Curación de Contenidos por lo tanto, consiste en buscar, encontrar y seleccionar los contenidos e informaciones que nos interesan. Es decir, filtrar los contenidos de la red para facilitarnos la búsqueda, y claro está, ahorrar tiempo, para después poder distribuirlos o compartirlos.

Para curar contenidos y filtrar información es necesario tener un objetivo claro y bien definido.

Existen muchas formas distintas de presentar los resultados en la curación de contenidos. En mi caso, he intentado utilizar dos herramientas el Feedly y el Scoopit. Y desde la novedad y/o mi poca experiencia, me he sentido cómoda con la utilización del Feedly. La otra herramienta me resultó más compleja pero no descarto ir curioseando poco a poco, investigando según mis necesidades de filtración.

Aquí os dejo mi Curación de Contenidos, donde he buscado la información que para mí es más relevante. Desde luego, Feedly me ha resultado no sólo eficiente sino lo más productivo para desinfoxicarme. ;)

Tecnologías de la Información y el Conocimiento

Mi Entorno Personal de Aprendizaje Souto André

Un Entorno Personal de Aprendizaje o Personal Learning Envirement (PLE), en inglés, podemos considerarlo como un “sistema” para ser quien de gestionar “nuestra manera” nuestro propio proceso de aprendizaje.

Es decir, una forma de buscar nuestros propios objetivos e intereses de aprendizaje para hacerlo más fácil, más sencillo o más personal. Al mismo tiempo, genera o crea nuevos ámbitos e intercambios de comunicación.

El PLE podemos fundamentarlo en las fuentes de información que consultamos diariamente y como ellas pueden llegar a modificar nuestras propias reflexiones, creencias y/o ideologías. Incluye por lo tanto desde la formación reglada, hasta la no reglada e informal. Lo que está claro, es que, Internet hoy en día es una parte fundamental de todos y cada uno de los PLE.

Aquí os dejo mi Entorno Personal de Aprendizaje, donde destaco lo que me acompaña en mi PLE. Que va desde la escuela, los libros que leo (mayoritariamente ensayos), la ciencia y la medicina de la que me gusta estar al día, las Universidades en las que de un modo u otro me he formado. También he considerado importante destacar las emisoras tanto de televisión como de radio, en las que me gusta incluir la música y el cine. Por supuesto, mi Comunidad Autónoma y su Administración (Xunta de Galicia), su Servicio Público de Empleo y por último como parte de fundamental, las Nuevas Tecnologías de Información y Comunicación las TIC.

Reflexión individual da poñencia de Fernando Aguilar-Galindo Ávila: "Erradicando os límites da linguaxe para ampliar os límites do pensamento."

Despois da poñencia de Fernando Aguilar-Galindo Ávila non podo deixar de reflexionar no tocante a linguaxe e a súa importancia, xa que, a percepción humana das realidades determínaas xustamente a linguaxe.

E o cerebro constrúe tantas imaxes como as que pode describir a lingua, ou as linguas, que coñecemos e que fabulamos, co cal, se posuímos un vocabulario amplo percibiremos unha perspectiva máis dilatada, diversa e plural da realidade, que se posuímos un vocabulario empobrecido e escaso, xa que reducirá de xeito significativo a percepción do entorno. É dicir, que a linguaxe é un dos factores que afecta á construción do pensamento e permítenos describir e percibir a realidade, de tal xeito que, se algún elemento da realidade carece de nome desaparece de nosa mirada que observa e deixaría de existir.

Podemos comprender e concretar sinxelamente entón, a importancia de deixar de utilizar na nosa comunicación unha linguaxe sexista, xa que, o seu uso, segue a apoiar ás agachadas a naturalización da desigualdade entre mulleres e homes. Onde os acontecementos sociais, as relacións humanas e a cultura, paralizarase e, seguiremos obstruíndo o noso pensamento.

Erradicando os límites da linguaxe.

A linguaxe como instrumento de representación da realidade ten gran impacto sobre o que a xente e o conxunto da sociedade percibe, xa que estrutura o pensamento e é elemento da comunicación e interacción. Ao mesmo tempo, actúa como un mecanismo autorregulador do noso comportamento. Polo tanto, pode e debe ser modificado. Por iso, as diferentes Reais Academias das Linguas do noso Estado español, vense obrigadas a renovar as edicións dos seus dicionarios, incorporando novas palabras ou neoloxismos, desterrando outros en desuso, ou cambiando e actualizando as súas acepcións.

Por iso, é imprescindíbel suprimir os límites opresores do noso pensamento para coa linguaxe e abrir novos espazos de reflexión. Agora ben, provocar estes cambios non depende soamente da vontade, senón que, precisamos dispoñer das ferramentas para que dende calquer ámbito de actuación, poidamos axustarnos ás normas e convencións que nos permitan transmitir mensaxes comprensíbels, e aplicar elementos que favorezan o seu uso integrador, plural, diverso e, especialmente non sesgado por razóns de sexo ou de xénero e que trate a información dende parámetros e medidas non discriminatorias.

No curso da historia, grandes mulleres organizadas e empoderadas de sororidade, fixeron pasos axigantados para cambiar unha sociedade patriarcal e arcaica que dirimía os dereitos e liberdades en función do sexo. Hoxe, ninguén discute os dereitos igualitarios entre homes e mulleres mais, non por iso, os dereitos formais son tamén dereitos reais.

É evidente, que ao longo destes últimos anos a perspectiva de xénero tornouse nun óvulo a hora de abordar os problemas de desenvolvemento, pobreza e desigualdade de oportunidades entre mulleres e homes, o cal, consideramos imprescindíbel para estender as fronteiras do noso pensamento na linguaxe.

Co cal, para rematar cós estereotipos de xénero, é preciso erradicar o sexismo da linguaxe, ou, dito doutro xeito, é imprescindíbel cá lingua perciba a realidade actual, que está marcada pola saída das mulleres ao espazo público, aos espazos de toma de decisións, pola conquista de todos os dereitos humanos e da cidadanía que nos veñen dados por lei. Mesmamente, é imprescindíbel e vital que a lingua facilite a “normalización” dos varóns no ámbito doméstico, nos coidados, e nas súas emocións e afectos, a fin de facilitar unha transición cara unha sociedade máis plural, máis xusta e máis equilibrada.

Ampliando os límites do noso pensamento na linguaxe

O obxectivo que se plantexa é concienciar á humanidade, especialmente aos axentes educativos, no feito de que a lingua, do mesmo xeito cás persoas e a sociedade, está viva, en constante evolución e modificándose de xeito permanente, e así, soslaiar o uso sexista da linguaxe e erradicar, deste xeito, a discriminación e segregación lingüística, e como non, a limitación implicada no noso coñecemento. Para iso, é de recibo potenciar os recursos que existen a nosa disposición para evitar incorrer no sexismo lingüístico. Nembargante, cambiar os nosos costumes non é unha tarefa sinxela e precisa de moito esforzo e vontade, xa que, temos tan interiorizados o androcentrismo e o sexismo, cás veces, non nos damos conta e resúltanos moi complexo distinguilo.

Para facer un uso non sexista da linguaxe non hai fórmulas específicas, senón que, aos poucos, ímonos dar conta a través de claves, guías e protocolos, onde están os sesgos do noso pensamento e de como se volcan a través da linguaxe. Debido a estreita relación que existe entre linguaxe e pensamento, imos ir modificando a nosa linguaxe na medida en que sexamos conscientes e capaces de discernir có usamos incorrectamente, e cando fagamos o esforzo de realizar as modificacións pertinentes no xeito de expresarnos. Folga dicir, que se somos docentes con verdadeira preocupación por aportar unha visión do mundo máis igualitaria e democrática, deberiamos evitar perpetuar ata a saciedade os estereotipos lingüísticos.

Calquer docente debería velar polo cumplimento do principio de igualdade e da non discriminación na educación e formación que emite. As actuais estruturas lingüísticas imperantes na nosa Constitución, perpetúan aínda desigualdades sociais de raíz histórica en relación co nacemento, raza, sexo, relixión, opinión ou calquera outra condición ou circunstancia persoal ou social. Por iso, é necesario e apremiante modificar xa de forma inescusábel os usos lingüísticos. Converténdose os dereitos formais en dereitos reais.

Conclusión

Xa para rematar, é imprescindíbel que teñamos ben presente que a lingua ou as linguas, non son discriminatorias, senón que, o que discrimina é o uso que facemos delas, e que é posíbel redactar textos respetuosos e democráticos se partimos da perspectiva de que queremos facelo e contamos cós recursos axeitados.

Se dende calquer ámbito abrimos novos espazos de reflexión o redor do sexismo que existe na linguaxe e na comunicación humana, e potenciamos a utilización dunha linguaxe non sexista, tratando a información dende parámetros non discriminatorios nin invisibilizadores para as mulleres, erradicaremos os límites da linguaxe e ampliaremos os límites do noso pensamento. Xa que, se a linguaxe non nomea ás mulleres, claro está que non existen.

Bibliografía

BUTLER, JUDITH, (2004) Lenguaje, poder e identidad, Editorial Síntesis, S.A., Madrid.

FUNDACIÓN ISONOMÍA, (2008) Claves para un uso no sexista del lenguaje y la comunicación, 2ª edición, -Módulo 3; RENAU MICHAVILA, MARTA, Lo que las palabras esconden: desvelemos el sexismo en el lenguaje-, Castellón de la Plana.

Webgrafía

García, Andrea, Hacia un uso no sexista de la lengua. Salirse de la norma para educar en libertad [En liña]; http://www.educacionenvalores.org/IMG/pdf/lenguaje.pdf [Consulta: 29 novembro 2011]

Ley Orgánica 3/2007, de 22 de marzo, para la igualdad efectiva de mujeres y hombres. [En liña]; http://www.boe.es/boe/dias/2007/03/23/pdfs/A12611-12645.pdf [Consulta: 14 decembro 2011]

V Plan do goberno galego para a igualdade entre mulleres e homes 2007-2010. [En liña]; http://www.burela.org/PDF/5planigu.pdf [Consulta: 14 decembro 2011] Constitución Española, [En liña];http://www.boe.es/aeboe/consultas/enlaces/documentos/ConstitucionCASTELLANO.pdf [Consulta: 23 decembro 2011]

Reflexión Individual do Bloque 1. Souto André

Reflexión Individual do Bloque 1

Souto André

Facendo agora una pequena reflexión dos puntos que para mi foron ou consideirei máis importantes en cada tema dos tratados neste primeiro bloque, é preciso facer un pequeno percorrido polos mesmos ; Marco de referencia na orientación laboral, O mercado laboral, Certificación e formación profesional, Política social e de emprego na Unión Europea e por último a Iniciativa emprendedora como forma de acceso ao mercado laboral.

Tentamos diferenciar as competencias do Sistema Nacional de Emprego, de xeito que de entre o alumnado que traballamos como personal orientador fóramos capaces de realizar algunha das accións ou medidas axeitadas as súas necesidades.

Polo que se refire ao Tema do Mercado Laboral, foi interesante observar as novas tendencias do mercado laboral de cara a adaptación dos perfís profesionais de cara ás novas demandas impregnadas polas TIC. Acontence que, debemos ser quen de ver que non soamentes existe un perfil profesional e que non todas as persoas que demandan traballo están ao día neste campo que sinten como algo extraño, complexo e totalmente descoñecido. Polo que temos que ser quen de saber xestionar e aprender correctamente esas novas tendencias.

Sen embargo, no Tema relacionado coas Certificacións profesionais e as Competencias Clave tan en boga actualmente, a nivel persoal é un tema que sabendo a importancia que ten ou tal vez a necesidade imperante de moita xente que quedou fora da formación reglada, non é que coñeza o suficiente é no que me gustaría traballar máis.

Pola contra os dous últimos Temas que se centraban nas Políticas Europeas relacionadas coa empregabilidade e movilidade europea considero un tema para un colectivo específico.

Temas ampliamente traballados anteriormente e, ao memso tempo descoñecidos xa que aínda que as poñencias foron todas fantásticas. Facíaseme complexo manter a atención ás mesmas xa que oa mesmo tempo tíñamos que atender ás TIC. O que fixo que pola miña parte o desbordamento fora abrumador de toda a información e a falta de tempo adicado. Sentínme Infoxificada.

Infoxificada e encantada por todas e cada una das novas responsabilidades de aprendizaxe que se nos plantexan dende éste Posgrao de Especialización en Orientación Laboral. E buscando e organizando a axenda para poder sacarlle o máximo partido. Pero sen dúbida os que para min foron os máis interesantes foron; O mercado laboral e as Certificacións e a Formación Profesional.

Reflexión grupal do tema escollido por Intégrate 2.0

Atopámonos nuhna Europa globalizada, tal vez nesa Europa tan anhelada polo Emperador Carlos V, Carlos I de España. Pois ben, esa foi a poñencia da cal se vai a facer esta pequena reflexión. Europa. As Políticas da Unión Europea.

A poñente Cristina Couto centrou a súa poñencia no emprego e nas oportunidades de movilidade da Unión Europea.

Centrou polo tanto a poñencia nas redes de información a nivel europeo, en cómo financiar ditas accións a nivel de inclusión social e igualdade e por último nas oportunidades e ferramentas para a movilidade.

Enfocou toda a poñencia en principio para toda a cidadanía europea e especificou que unha grande porcentaxe, o 72% recoñecía saber pouco ou moi pouco de Europa.

Posteriormente centrouse nas Redes de Información, de movilidade e nos dereitos para a libre circulación; Grupos específicos, grupos de movilidade como por exemplo a Rede EURES, que foi a que máis interese suscitou no auditorio, e finalmente dos dereitos para a libre circulación na Unión Europea.

Fixo un barrido conceptual tamén polos Fondos e pola Financiación Europea e os seus programas de movilidade, Eramus, Red Euraxess, do Servizo de Voluntariado Europeo dos Eramus de Emprendemento, das Becas e das diversas ferramentas.

Personalmente, non foi unha ponencia das que máis me interesara. Posto que a nivel profesional á hora de levar a cabo todas estas realidades e propostas de movilidade e intercambio laboral ao ámbito no que traballo resúltame ampliamente complexo debido á dependencia, e moitas veces marxinalidade non porpia senón imposta, que presentan dende as súas realidades. Realidades diferentes ou semellantes as nosas. Onde a falta de recursos e de coñecemento de idiomas fan máis complexo a movilidade no ámbito xeográfico da Unión Europea.

COMECEMOS A PREPARACIÓN

PARA ATOPAR TRABALLO…

1. A TEU XEITO DE PENSAR É CLAVE

O xeito do que pensas é determinante na túa vida pois contribúe a que te focalices no cumprimento do teu obxectivo, non nas frustraccións ou nos fracasos. Ti eres o que pensas.

2. DETERMINA OS TEUS PROPIOS SOÑOS E OBXECTIVOS

Define claramente cales son as túas metas na vida. Logo, planifica qué accións realizarás para acadalas e comprométete contigo mesmo ou contigo mesma a cumprilas.

3. PASA Á ACCIÓN

As ideas no teñen sentido senon se pasan á acción. Por iso, se xa sabes qué é o que queres acadar na túa vida, simplemente actúa e orienta todos os teus pensameentos a cumplir a túa promesa.

4. XAMÁIS DEIXES DE APRENDER

Nunca deixes de desenvolver a túa aprendizaxe. Lé libros, vai a clases de algo que che guste, participa en grupos e fai actividades sociais para adquirir novas habilidades.

5. PERSEVERA E TRABALLA DURO

Mantén o teu obxectivo no alto, loita por él e esfórzate cada vez máis en acadalo. Non deixes que nada nin naide inflúa negativamente en ti e… non te rindas nunca.

6. APRENDE A AVALIAR TODAS AS COUSAS

Reflexiona sobre as pequenas cousas que fan a túa vida. Isto permitirache evitar erros, vivir novas experiencias e tomar decisións axeitadas para ti.

O traballo de buscar traballo

Reflexiona antes de nada e pensa sinceiramente en;

1. ¿Qué che gusta?

2. ¿Qué che gusta facer?

3. ¿Qué valoras no traballo? e... 

4. ¿Cómo eres?